vakantie vieren & genieten!

Niet zo lang geleden kwamen we er achter dat de scholen ergens na Pasen vakantie zouden hebben. Het kostte erg veel tijd en moeite, maar uiteindelijk wilde toch iemand ons vertellen wanneer dit was. 12 april tot 8 mei. Erg leuk dat wij hiervan ook even op de hoogte gesteld werden. 

Door al onze extra tijd hebben we inmiddels ons onderzoek afgerond! Tijdens de interviews hebben we ervaren dat de volwassenen ons voornamelijk sociaal wenselijke antwoorden geven waar we niks van geloven en dus ook niks mee kunnen. Maar aan de interviews met de kinderen en aan observaties hebben we een hele hoop. Het was erg interessant om de vele verschillen in de opvoeding in kaart te brengen. Uiteindelijk zijn we voornamelijk tot de ontdekking gekomen dat ze heel veel aspecten die wij in Nederland belangrijk vinden ook graag willen toepassen, maar het toch eigenlijk niet gebeurd. Ik denk ook dat dit voornamelijk komt omdat ze nog te druk zijn met de primaire levensbehoeften en ook niet goed weten hoe dit eigenlijk moet.

Door al onze vrije tijd die we nu hebben, zijn Rosan en ik (dankzij een goed idee van mijn zus Eline) begonnen met een nieuw projectje. Gewoon voor onszelf. We willen graag een filmpje maken van onze tijd hier, die we uiteindelijk kunnen laten zien in onze eindpresentatie voor onze minor op school. We stellen veel verschillende vragen die kunnen gaan over hun lievelingseten tot wat ze later zouden willen worden. Op deze manier willen we alle verschillen duidelijk laten zien, maar hierbij willen we ook laten zien dat sommige dingen helemaal niet zo verschillend zijn en dat we over heel veel dingen ook wel weer hetzelfde denken.

Een groot verschil wat we ontdekt hebben is toch wel werk. Werken doen ze hier omdat het moet. Als je ze vraagt of ze het werk wat ze doen leuk vinden, halen ze hun schouders op en zeggen: ‘hoezo? Ik heb toch niet echt een keuze?’ 

Dit is ook wel weer vervelend om te zien. Ik heb vrienden gemaakt die echt ontzettend slim zijn, maar niet verder kunnen studeren omdat ze er het geld niet voor hebben. Ze weten dat ze derest van hun leven vast blijven zitten in dit dorpje. Hier komt het besef dat het zo ontzettend veel uitmaakt waar je geboren bent en dat ik zo dankbaar moet zijn dat ik altijd alle opties open heb gehad en overal m’n eigen keuze kon maken. 

Aan de andere kant is het wel echt een gelukkig volk. Omdat ze zelf vinden dat ze geen keuze hebben, accepteren ze alles en genieten van alle momenten.

Nu ik hier wat langer ben, begin ik toch wel al het moois te zien wat deze cultuur is. Ze leven hier van dag tot dag en doen gewoon wat ze leuk vinden. Als er iemand op een trommel begint te slaan, verzamelt iedereen zich er om heen en begint te dansen. Als je er toevallig voorbij loopt, doe je gewoon lekker mee. Maakt niet uit of je onderweg was naar een afspraak. 

Ook is het grappig om te zien hoe ze soms bepaalde kleren aan hebben die ze waarschijnlijk ergens gekregen hebben. Zoals een ‘hup Holland hup’-shirtje of een shirt van een Nederlandse voetbalclub. Ik heb zelfs al een Ghanese man zien lopen met in het groot op zijn shirt: ‘ik ben blond, langzaam praten aub’. Je kan je voorstellen hoe grappig dat er uit zag. Waarschijnlijk had hij geen idee wat het betekende. We zijn ook al in kledingwinkeltjes geweest die vol hingen met kleren van merken als h&m, new look & primark. Gokje dat deze ergens uit een kledingcontainer komen.

Dit weekend komen papa, mama en Britt naar Ghana! Hier heb ik natuurlijk heeeeel veel zin in, want ik heb ze ontzettend gemist. We gaan een hele mooie reis maken door het zuiden van Ghana!